На сьвяце паэзіі “Дух — гэта, людзі, Я!” у Гарошкаве, прысьвечаным 50-годдзю Анатоля Сыса, была прэзентаваная кніга вершаў-прысьвячэньняў паэту “Ягамосьць”, што выйшла ў бібліятэчцы часопіса “Дзеяслоў”. Пра кнігу, а таксама пра асобу Анатоля Сыса я пагутарыла з укладальнікам кнігі, блізкім сябрам Анатоля Сержуком Сысам. — Як і калі ў вас узьнікла ідэя скласьці кнігу вершаў-прысьвячэньняў … Continued
Няўдзячная гэта справа: паэту пісаць пра паэзію ды яшчэ і не сваю, але я згадзіўся. Ні ў якім разе не імкнуся сваімі допісамі падмяніць аналітычныя артыкулы нашых прафесійных крытыкаў, а яны яшчэ з’явяцца. Усё, што я тут скажу, цалкам суб’ектыўна і не павінна ўспрымацца аніяк іначай, як з’яўляецца выключна суб’ектыўнай любая паэзія, асабліва лірычная. А … Continued
Як выпраўляюся ў паход – заўжды, па-джэнтэльменску, сваю экспансію на Ўсход спыняю на Смаленску. Ля сценаў велічных крамля палохаю смалянаў: “Віват, крывіцкая зямля, Край кніжніка Рамана!” Даруйце гэтакі імпэт, – Хаця, чаго дзівіцца! Не таямніца, не сакрэт: “Смаленск – мая сталіца”. Тут мой Дняпро і сем халмоў, Царква на Гарадзянцы… Вось тут бы жыць, ды … Continued
50 гадоў — зеніт чалавечага жыцця. Час падводзіць вынікі. Хаця ў кожнага чалавека — па-рознаму. Некалі паўвека чалавечага жыцця былі ўжо старасцю. Так вось Яна Баршчэўскага, аўтара «Шляхціца Завальні», Рамуальд Падбярэзскі называе «дзядком». І Янка Купала, якому не было яшчэ і сарака пяці гадоў, перадае паходню беларускасці наступнаму, маладому пакаленню… 50 гадоў — зеніт чалавечага … Continued
Кніга паэзіі “Стрэмка” ўбачыла свет у 2011 годзе ў серыі “Кнігарня пісьменніка”. У анатацыі да кнігі гаворыцца: “Паэзія Сержука Сыса, знаёмая аматарам з перыядычнага друку ды інтэрнету, упершыню сабраная пад адной вокладкай. Запамінальныя вобразы, элементы самабытнай міфалогіі, філасофскія і настальгічныя матывы, іронія і гумар, уласцівыя творам паэта, далучаюць чытача да непаўторнага свету лірычных перажыванняў аўтара”. … Continued
Верш быў напісаны 24 чэрвеня 2014 года на эмацыйным уздыме, калі з турмы пасьля амаль трохгадовага зняволення нечакана быў вызвалены мой сябар Алесь Бяляцкі. Абагрэты дзівосным святлом Ён паўстане, наш велічны дом, – Для тутэйшых гасцінная хата. Ветлы дом на вятрах чатырох, І аблашчаны сонцам парог, За якім – праламіліся краты. Ты вярнуўся Алесь, ты … Continued
Нядаўна пабачыла свет доўгачаканая дэбютная кніга прозы Сяргея Верацілы — адметнага пісьменніка і неардынарнай асобы. Паэт Сяргей Сыс у эксклюзіўнай гутарцы са спадаром Верацілам дазнаўся, чаму першая кніга выйшла толькі цяпер, у чым сакрэт яе назвы і якім будзе наступны зборнік арыгінальнага творцы. Першая празаічная кніга Сяргея Верацілы “Разбітае сэрца Вітаўта” выйшла ў “падлеткавай” серыі “Маладзік” … Continued
Эсэ “Край Сысоў” публікавалася замест прадмовы ў кнізе пазіі “Стрэмка”. Упершыню надрукавана ў газеце “Наша Ніва”, 2006 Мая радзіма – мой Смутак. Пакаленні продкаў маіх – на многіх могілках, што раскіданыя над чырвоным глінішчам дняпроўскага абрыву ад Холмеча да самай Заспы, на гэтай спрадвечнай паласе жыцця. Усе яны пахаваныя па-славянску, нагамі на ўсход. А на … Continued
Старадаўны парк па-над стромкім берагам Сожа – візітная картка Гомеля. Некалі гэты маляўнічы куток горада з палацам Румянцавых-Паскевічаў лічыўся адным з найпрыгажэйшых на абшарах савецкай імперыі. Збольшага парк не страціў свайго хараства і зараз, хаця ў апошнія часы і ён не пазбег прыкрых зменаў, слядоў сучаснай эрзацкультуры, якая спехам ствараецца для масавага спажывання. Тым не … Continued
Зм. Вішнёву Даражэй за любую траву-мураву Як жыццё, я заўжды шанаваў крапіву. Час ад часу было: пук пякучкі сарву Ды лупцую, лупцую сваю галаву. Нібы блазан, нібыта малое дзіцё Практыкую крапіўнае целазбіццё, Даставалася болю каб … Continued