Як выпраўляюся ў паход –
заўжды, па-джэнтэльменску,
сваю экспансію на Ўсход
спыняю на Смаленску.
Ля сценаў велічных крамля
палохаю смалянаў:
“Віват, крывіцкая зямля,
Край кніжніка Рамана!”
Даруйце гэтакі імпэт, –
Хаця, чаго дзівіцца!
Не таямніца, не сакрэт:
“Смаленск – мая сталіца”.
Тут мой Дняпро і сем халмоў,
Царква на Гарадзянцы…
Вось тут бы жыць, ды час дамоў.
Экспансія – без шанцаў.
2013.