У трэцюю гадавіну гібелі Рамана Бандарэнкі, да якой спрычыніліся лукашысты, праваабаронца і пісьменнік Сяргей Сыс падзяліўся з «Вясной» успамінамі аб пратэстах на “Плошчы перамен”, а таксама ўражаннямі пра ўсеагульны ўздым восенню 2020 года. Каб болей зразумець феномен “Плошчы перамен”, якая раптам з’явілася ў адным з двароў на скрыжаванні вуліц Чарвякова, Кахоўскай і Сморгаўскага тракту ў Мінску, … Чытаць далей →
З нагоды Дня палітвязняў Беларусі “Вясна“ публікуе серыю адкрытых лістоў нашым калегам у турмы. У час, калі для тысячаў зняволеных беларусаў ствараюцца штучныя перашкоды ў ліставанні з роднымі і сябрамі, гэтая акцыя павінна паказаць і беларускаму грамадству, і тым служкам рэжыму, якія выконваюць сваю брудную ролю, што ніводзін з палітвязняў не забыты, што людзі памятаюць … Чытаць далей →
На праваслаўных могілках у Сувалках, адразу за царквой, знаходзяцца магілы ўкраінскіх салдат з падраздзяленняў Пятлюры, якія ваявалі на польскім баку ў 1920 годзе, у вайне з бальшавікамі. Туды мы неяк заблукалі з чароўнай кабетай — Уршуляй Шубздай. Я зацікавіўся пахаваннямі, на якіх і надпісаў практычна не захавалася. А вось што высветліў. І гэта нешта мяне … Чытаць далей →
Чорная Ганча – вельмі дзіўная і загадкавая рака. Рака туманоў, трывожных пераменаў, нечаканых пастак і перашкод, але найперш яна – рэчка кахання. Блукаць па берагах Чорнай Ганчы – найвышэйшая асалода ў час, калі жаданняў ужо засталося вельмі мала. Я пазнаёміўся з ёй летась у Сувалках, дзе яна ўціснутая ў акультураныя берагі, закаваная ў кайданкі шлюзаў … Чытаць далей →
Праваабаронца і пісьменнік Сяржук Сыс – адзін з тых, да каго ранкам 14 ліпеня 2021 года завіталі з ператрусам сілавікі па “справе “Вясны”, Сяржука затрымалі, а праз двое сутак выпусцілі пад падпіску аб нявыездзе. Сёння ён узгадвае свае мімалётныя сустрэчы з калегамі і сябрамі ў тыя дні, якія адбываліся і ў калідорах Следчага камітэту, і … Чытаць далей →
Аж да мурашоў па скуры абурылі словы спікера верхняй палаты парламента Наталлі Качанавай аб тым, што “ўсе мы тут разам павінны правільна разумець тое, што адбываецца ў нашай краіне”. Гэта такім чынам важнецкая яўна-не-ад-культуры чыноўніца скіроўвала прадстаўнікоў творчай інтэлігенцыі Беларусі на правільны шлях. Такіх як я не запрашаюць на падобныя сустрэчы, але тое, што адбываецца … Чытаць далей →
Кароткія падарожныя экспрэсіі Напачатку сакавіка мяне чамусьці заўжды цягне да вады. Ад дняпроўскіх разліваў дзяцінства пачалося, ці што? А можа падсвядома спрабую ачысціцца пасля доўгай зімы? Ці проста хочацца пабыць аднаму, прыпыніць хаос думак, суцішыцца… Ды і шал натхнення ў мяне абвастраеца менавіта з пачаткам вясны. Памятаю, як у сакавіку 2016 года патрапіў на два … Чытаць далей →
Учора я падпісаў петыцыю за захаванне жыцця братам Косцевым з Чэрыкава. Прызнаюся, зачапілі за жывое словы іх роднай сястры Ганны: “Ілля і Станіслаў мае родныя браты, дарагія і блізкія мне людзі. Яны яшчэ зусім маладыя — ім 19 і 21 год. Так атрымалася ў нашым нялёгкім жыцці, што мы былі вымушаныя занадта рана пасталець, практычна … Чытаць далей →
Алесь Бяляцкі сёння раніцай нагадаў мне пра той самы дзень, дакладней пра вечар, які, як паганая рана, не можа аніяк загаіцца на целе і дагэтуль. Я пра 19 снежня 2010 года. Можа гадзін да 16 я яшчэ не здагадваўся, якой станецца гэтая ноч для Беларусі і для кожнага з нас. Ну так, бачыў дзесятак «ціхароў», … Чытаць далей →
Раскіну і я карты, ды, як тая хітравата прыжмураная, з папяроскай у роце, цыганка, усю праўду паведаю пра “Дзеяслоў”. Што было, што ёсць, што будзе. Памятаю, быў нейкі страшэнны эмацыйны ўздым у час, калі ствараўся новы літаратурны праект. Тады я часта сустракаўся з ягоным рэдактарам Барысам Пятровічам і нам было хораша дзяліцца разважаннямі і рэфлексіямі … Чытаць далей →