Чарговая суперская знаходка! Корпаючыся ў асабістым архіве ўчора адшукаў верш Галі Дубянецкай. Аўтарка пра яго ўжо нават і не памятае. Гэты верш нават і не друкаваўся ніводнага разу. Тут — першая публікацыя. Чытайце. Мазаіка над безданню Мы заварожаны размовай як старадаўнім рытуалам Мы заварожаны размовай як улюбёнаю гульнёй І зноў такое адчуванне бы са знаёмага крышталю – … Чытаць далей →
Лютаўскай поўні сьвятло разлілося ў пакоі на Гая Потам халодным сплыло па прасьцінах і целе… Мора чароўнае сьніць і ляціць да яго мая Галя, Поўня, а я? Мы ж абодва не ценяў, а мора хацелі… Мудрых тамоў піраміды і слаўныя продкаў выявы Хвалямі холаду, пырскамі ценяў і плынямі пылу Білі, кулялі, цягнулі на чорнае дно… … Чытаць далей →
Пераклад верша Юльяна Тувіма “Сон златакосай дзяўчынкі” адбыўся нечакана. Сябры-гарадзенцы, якія пад гітару выконваюць песню на мове арыгіналу папрасілі мяне парупіцца пра пераклад яго на беларускую мову. Але, зацюканы працай, я гэтую просьбу перадаў Галіне Дубянецкай. І слушна зрабіў. Галіна зрабіла дасканалую рэч, якую не сорамна паказаць усім. Сон златакосай дзяўчынкі Яраславу Івашкевічу Пані пахне, … Чытаць далей →
Кожны паэт безнадзейна імкнецца да дасканаласьці, але Галіна Дубянецкая магла б быць чэмпіёнкай сьвету сярод пэрфэкцыяністаў. Ці не таму яе зборнік вершаў “Анадыямэна” (2008) – самая доўгачаканая беларуская кніга пачатку ХХІ стагодзьдзя. Прычым, у прамым сэнсе слова. Так што адданых прыхільнікаў паэткі, што дзесяцігодзьдзямі гэтай кнігі чакалі й ня здрадзілі сваім лірычным захапленьням, таксама можна … Чытаць далей →
Назбіралася ў розных тэчках сотня вершаў, прысвечаных асабіста мне. Рознага палёту, розных аўтараў, на розных мовах… Што з імі рабіць – пакуль не прыдумаў, акрамя як захаваць у электронным выглядзе. Вось сабраў нешта цёплае, шчырае і дарагое… Зразумела, з-пад пяра любай жоначкі Галінкі, зразумела што ня ўсё, але праца працягваецца. … Чытаць далей →