Гэты незавершаны, сыры верш лёгкадумна выпаў з рук ды паплыў некуды па рэках інтэрнэту. Аднак не патануў, а патрапіў ва ўчэпістыя лапы таямнічага lazzaro, які прыляпіў яму завяршальную страфу. Цяпер нават ня ведаю, як назваць такую супольную творчасць. Урэшце, мяркуйце самі. ЦАГЛІНЫ Перш чым цагліна злучыцца з мурам – муляр вачыма яе распране, вывучыць пільна … Continued
Пад час міжнароднага літаратурна-мастацкага пленэру ў Друскеніках у 2008 годзе, дзе амаль тры дзясяткі польскіх, беларускіх, літоўскіх і ўкраінскіх паэтаў, фатографаў і перакладчыкаў, жылі і працавалі супольна ў цішыні ляснога курортнага горада, добра пісалася. У выніку, акрамя двух дзесяткаў паэтычных перакладаў, нарадзіўся цыкл вершаў «Вясна ў Друскеніках». Амаль цалкам ён увайшоў у кнігу паэзіі “Стрэмка”. БЭЗ … Continued
Змяшчаю адзіны пераклад верша Уладзімера Агафонава на беларускую мову, зроблены мной. Можа яшчэ нехта таксама перакладаў. Пра тое – мне невядома. А яшчэ я ўдзячны лёсу, што ён нас некалі звёў разам. Ён цяпер жыве недзе на Украіне, кажуць у Крыму. Яго нават называюць Адміралам Лісінай Бухты… У маёй новай кнізе вершаў “Павук”, якая неўзабаве … Continued
Гісторыя забытай паліцы Мяцёлка з павіных пёраў, штучнага пуху абмятае карэньчыкі кніжак, жаўцё тэатральных праграмак, “акторы” з якіх ужо сталі старымі, альбо святкуюць з Усімі Святымі. Мяцёлка выпала з далоні, скамечаныя літары паажывалі, загукалі ўвосень вясну. Ізноў Рамэа ашалеў невыносна, тады як Джульета, поўная стрыманасці, апантаная сапраўдным каханьнем. Ізноўку рыцар на асьле напіхваў страўнік кілбасой. … Continued
Аднаго з выбітных сучасных паэтаў Чарнагорыі Андрыя Радулавіча ведаюць далёка за ягонымі роднымі гарамі: паэтычныя творы Андрыя перакладзеныя на два дзясяткі еўрапейскіх моў, сярод якіх італьянская, румынская, расійская, украінская, грэцкая, польская, іспанская, англійская, французская… Чарга — беларускай. У вершаваную нізку, прапанаваную ўвазе чытачоў «Літаратурнай Беларусі», увайшлі пераклады з кнігі «Снежная азбука», якая ўбачыла свет у 2007 … Continued
Верш “Павук” стаўся назваю маёй новай паэтычнай кнігі, якая, насамрэч, не такая ўжо і новая. Сапраўды, мне цяжка давалася рашэньне назваць зборнік вершаў менавіта так. І каб больш не сумнявацца ў выбары – адправіў яе сёньня ў набор. А кнігу “Павук” склалі вершы, створаныя за вельмі працяглы прамежак часу, ад 1979 года аж да сёньня. … Continued
Адзінае месца на сьвеце, дзе я адчуваю сябе дома – Беласток. Не ведаю, адкуль такое адчуванне, але вось натхніўся і верш нават прысвяціў гэтаму гораду. Ён, дарэчы быў надрукаваны ў беластоцкай “Ніве”, ды і ў “Нашай ніве”, ды і шмат у якіх іншых газетах. У гарадах блукаў далёкіх, Губляўся ў скопішчы людзей, І толькі … Continued
21 жніўня 2010 года ва Украіне адзначалася 85-годдзе з дня смерці таленавітага пісьменніка, сатырыка і публіцыста Восіпа Макавея (1867–1925), творчасць якога доўгі час была незаслужана паўзабытая. Адзіная ягоная кніга «пры Саветах» «Вибрані твори» выйшла ў 1954 годзе. Між тым ён падтрымліваў цесныя кантакты з Іванам Франко і Лесяй Украінкай, пісаў сатырычныя фельетоны і гумарыстычныя навелы, … Continued
Вельмі кранальны верш на украінскай мове неяк патрапіўся мне ў livejournal. Яго аўтар вядомы мне пад імем vichno-zakohana. Яшчэ магу здагадвацца, што жыве яна ў Львове, ці недзе непадалёку. Ды і няважна гэта. Галоўна, што захацелася перакласці гэты верш па-беларуску. Што я і зарабіў. *** Жанчына праз вуліцу доўга чакае зялёнае Пачуцці як і парфумы … Continued
Гэтая невялікая падборка перакладаў маіх вершаў на ўкраінскую мову няхай будзе сімвалічным знакам удзячнасці маім дарагім сябрам з Украіны, якім няпроста зараз даводзіцца там, дома. У падборцы – розныя аўтары перакладу, сівыя і маладзенькія, розныя творы, славутыя і малавядомыя, розныя часы майго дзіўнага жыцця… *** Не вертається постріл і слово… А жінки, що кохалися з … Continued