Алесю Бяляцкаму

Верш быў напісаны 24 чэрвеня 2014 года на эмацыйным уздыме, калі з турмы пасьля амаль трохгадовага зняволення нечакана быў вызвалены мой сябар Алесь Бяляцкі. Абагрэты дзівосным святлом Ён паўстане, наш велічны дом, – Для тутэйшых гасцінная хата. Ветлы дом на вятрах чатырох, І аблашчаны сонцам парог, За якім — праламіліся краты. Ты вярнуўся Алесь, ты … Чытаць далей →

Шоргат жукоў

                                      Зм. Вішнёву Даражэй за любую траву-мураву Як жыццё, я заўжды шанаваў крапіву. Час ад часу было: пук пякучкі сарву Ды лупцую, лупцую сваю галаву.   Нібы блазан, нібыта малое дзіцё Практыкую крапіўнае целазбіццё, Даставалася болю каб … Чытаць далей →