Са сьветлым пачуцьцём зьбіраюся сёньня ў Траецкае, на сьвята адкрыцьця кнігарні “Галіяфы”. Кнігарню зачынялі-зачынялі, а яна нечакана паўстала з попелу. Будзе дзе бавіць час, стаміўшыся блукаць крывымі вулкамі. Бо… БО Бадзяцца крывымі вулкамі Мястэчка забытага Богам Нязбытная зараз раскоша Бо Ніколі ня ўведаеш пэўна Хто цябе там перастрэне Куды цябе выведзе цень Бо … Continued
У адным з маіх вайсковых лістоў 1982 года, адрасаванаму Алесю Бяляцкаму, быў укладзены вершаваны тэкст. Днямі Алесь даў пачытаць тыя старыя лісты і я звярнуў увагу на тое што часткі радкоў не хапае. “Навошта ты парэзаў верш?” – пытаюся ў Бяляцкага. “Не, я не чапаў, так яно і прыйшло па пошце”. Глянуў я іншыя лісты. … Continued
Пад гарой, у чэзлым лазняку Звыкла прахрыпіць груган малітву, Шугане кудысьці за раку Ці на баль паганскі, ці на бітву. Пад гарой ільюцца туманы, – Хутаюць Дняпро халодным пледам… Брохне сом, вярнуўшыся з вайны З маладым нахрапістым суседам. На гары – бярозы на вятры, На гары – вясковая гамонка, Там гырчаць на пеўняў трактары, Дварнякі … Continued
Пакуль скачу нібы той заяц, Пакуль не вызнаю вайну… “Сябры” рупліва заганяюць Іржавы цьвік маны ў труну. Я добра чую шэпт зьмяіны І гучны ляскат малатка… Лупіце, што ж, са мной – радзіма, Матуля, жонка і дачка. Кастрычнік, 2015.
Гуляла навальніца па вуліцах сталіцы, царыцы-бліскавіцы ганялі мінчукоў… А мы, нібы вар’яты, што праламілі краты, пад ліўнем ладзім свята таптання чарвякоў. Пярун – наш меч дамоклаў, мы аж да жыл прамоклі хапаем ротам кроплі… Нам хораша, ёў-ёў! 2015.
Ня мог нават уявіць, што верш “Паміж Гомелем і Мінскам” і ягоны пераклад на расейскую мову Кот Лэнд Яда, змешчаныя ў Фэйсбуку, выклічуць цікавасць і ўзагрэюць творчыя памкненні сяброў. Вось што цытуе Ales Bialiatski: Па дарозе з Гомеля на Менск у лісьцёвым залатым тунэлі хуткасьць набывае новы сэнс нібы штрых на сьвежай акварэлі… Э.Акулін. … Continued
У 2010 годзе папрасілі нас напрыдумляць для беларускамоўнага садочка, які наведвала нашая дачка Станіслава, розных загадак, пра тэхніку, электрычнасць, вадаправоды і г.д. Вось і атрымалася крыху такога дабра… Можа раптам каму спратрэбіцца для дзетак, а можа нехта малюнкаў яшчэ да гэтага наробіць… Ці ў “Гарбузік” возьмуць… Пад вакном у нашым доме На сцяне вісіць гармонік, Хоць … Continued
Уцякаю ад вай-фаю, скайпа, мэйла і фэйсбука, Кіну ўсё, хоць ненадоўга, ды на Лысую Гару… Пад’ядаць шпінат са шчаўем, і смарчкі-страчкі з латукам, Там дажджамі буду мыцца, там пад Сонцам загару. Там – магнат я і гуру. Уцякаю ад маршрутак, ад метро, і ад трамваю, Каб нагамі перамераць шлях адгэтуль і туды, Дзе казыча … Continued
На яблыні ў пані Аксаны, Ля самае Лысай Гары, “Лятучая мыш” зьвісае, Хаця вельмі рэдка гарыць. Пляткараць, што лямпа бяз кноту, І газа цяпер дыфіцыт, Зайздросьцяць ёй, мусіць, употай, Праз гэтакі каларыт. А лямпа ў Аксаны з сакрэтам; І зрэдку, у летняй начы, Яна палыхне палкім сьветам Каб некаму дапамагчы…. 2008 г.
Абудзіўся на світаньні: “Дзень яднаньня! Дзень яднаньня!” Мусіць, прагнуць нас ізноў Далучыць да маскалёў. Прэч сумненьні і трывогі – Мы сьвяткуем да зьнямогі Еднасьць з цемраю ліхой… Дзе ратунак, Божа мой? Нешта мне ніякавата, Спрэс гарэлку хлебча вата. І пайшоў настрой на змор – Зьвяў расейскі трыкалор. Ці не час да псіхіятра Тым, хто лічыць … Continued