Кожны паэт безнадзейна імкнецца да дасканаласьці, але Галіна Дубянецкая магла б быць чэмпіёнкай сьвету сярод пэрфэкцыяністаў. Ці не таму яе зборнік вершаў “Анадыямэна” (2008) – самая доўгачаканая беларуская кніга пачатку ХХІ стагодзьдзя. Прычым, у прамым сэнсе слова. Так што адданых прыхільнікаў паэткі, што дзесяцігодзьдзямі гэтай кнігі чакалі й ня здрадзілі сваім лірычным захапленьням, таксама можна … Чытаць далей →
Гісторыя ідзе сваім шляхам. Хуткім, магутным і несупынным, як палёт планет і зорак. Хто паспявае ісці з ёй у нагу, той адчувае сябе натуральна і ўпэўнена, як банкір на банкеце. Яму спрыяюць зоркі, поспех і навакольныя знаёмыя ды незнаёмыя людзі. Яго праблемы дробныя і хутка вырашальныя, нібыта адмыслова для таго і прыдуманыя, каб цешыць самалюбства … Чытаць далей →
Тут у мяне вось што. У расейскім часопісе “Дружба народов” (№ 1, 2006) былі змешчаныя вершы Анатоля Сыса ў перакладзе Любы Турбіной пад назваю “И сквозь слезы мы увидим мир”. Да сваіх перакладаў Люба яшчэ і прадмову напісала, і каментары дадала, якія я тут не публікую. Але… Дагэтуль я сабраў больш за 60 вершаў Анатоля … Чытаць далей →
Другі міні-альбом «Medication» праекта «Танцы з Бубнам» быў прэзентаваны напрыканцы 2012 года. Гэтым разам пад гарачую руку суворага электроншчыка Улада Бубна трапіла лірыка Сяргея Сыса, Змітра Вішнёва, Ярылы Пшанічнага ды Змітра Пляна. Жанравая палітра працы атрымалася вельмі шырокай: ад задумлівага лірычнага эмбіэнту да правакацыйнага сацыяльнага хіп-хопа. Не засталіся без увагі і ўдзельнікі першай часткі праекту: Вольга Гапеева, Таццяна … Чытаць далей →
Дакументальны фільм «Сыс пра Сыса» быў зняты ў 2010 годзе на замову тэлеканала Белсат. Аўтар сцэнару — Паліна Сцепаненка, рэжысэр Мікола Ваўранюк. У фільме адлюстраваная маладосць Анатоля Сыса да таго, як паэт патрапіў у Менск. Па родных мясцінах Анатоля гледача вядзе ягоны цёзка і зямляк паэт Сяржук Сыс, які ў фільме выконвае ролю апавядальніка.
Згадваю найбольш вострыя моманты ў маім жыцці. Іх набралася даволі нямала, калі я мог апынуцца ці апынаўся за кратамі. Некаторыя з іх былі звязаны з падзеямі, якія ўжо сталіся значнымі ці менш значнымі вехамі нашай гісторыі, а некаторыя засталіся, адно, памяткамі майго жыцця. Я не магу зараз паглядзець адпаведных дакументаў, пагартаць перыёдыку даінтэрнэтаўскай пары ці, … Чытаць далей →
Але болей за ўсё ў вершах С. Сыса мне падабаецца энергетыка: моцная, стваральная, напорыстая, якую далёка не часта можна сустрэць пасярод нашай усеагульнай млявасці ды абыякавасці да жыцця. Сержуку Сысу i ўсiм беларускiм паэтам прысвячаецца Стрэмка-сэрца-Смутак-Сыс. Не глядзi, Сяржук, унiз! Стрэмку з сэрца выдзiрай, зорны рай чапляй за край! I не ценем, а крылом (пекла … Чытаць далей →
– Шаноўны Сяргей Анатольевіч, выхад Вашага першага зборніка паэзіі «Стрэмка» быў прымеркаваны да 50-годдзя, хоць Вы пачалі друкавацца яшчэ ў студэнцкія гады. Чаму шлях да першай кнігі быў такім доўгім? – Сапраўды, шмат вады сплыло за той час, калі мог бы мець паэтычную кнігу. Прынамсі, мой першы верш быў надрукаваны ў рэспубліканскім друку яшчэ ў … Чытаць далей →
На сьвяце паэзіі “Дух — гэта, людзі, Я!” у Гарошкаве, прысьвечаным 50-годдзю Анатоля Сыса, была прэзентаваная кніга вершаў-прысьвячэньняў паэту “Ягамосьць”, што выйшла ў бібліятэчцы часопіса “Дзеяслоў”. Пра кнігу, а таксама пра асобу Анатоля Сыса я пагутарыла з укладальнікам кнігі, блізкім сябрам Анатоля Сержуком Сысам. — Як і калі ў вас узьнікла ідэя скласьці кнігу вершаў-прысьвячэньняў … Чытаць далей →
Няўдзячная гэта справа: паэту пісаць пра паэзію ды яшчэ і не сваю, але я згадзіўся. Ні ў якім разе не імкнуся сваімі допісамі падмяніць аналітычныя артыкулы нашых прафесійных крытыкаў, а яны яшчэ з’явяцца. Усё, што я тут скажу, цалкам суб’ектыўна і не павінна ўспрымацца аніяк іначай, як з’яўляецца выключна суб’ектыўнай любая паэзія, асабліва лірычная. А … Чытаць далей →