Сяржук Сыс

«Беларусь дэмакратызуецца пасьля перамогі Ўкраіны і паразы хворага расейскага мядзьведзя»

Нашым госьцем сёньня паэт і праваабаронца Сяржук Сыс. Аўтар кніг вершаў «Стрэмка» (2011) і «Павук» (2014), сябра Саюзу беларускіх пісьменьнікаў і праваабарончага цэнтру «Вясна», афіцыйна зьліквідаваных уладамі. Празь перасьлед быў змушаны пакінуць Беларусь. Мы гаворым зь Сержуком Сысам пра ўцякацкі шлях, вайну ва Ўкраіне і пляны на вяртаньне дадому. — Для пачатку давайце ўдакладнім, калі і чаму вы зьехалі з Беларусі? … Continued

“Мы ва ўспамінах ажывем не раз”

Пераклады з украінскай паэзіі 21 жніўня 2020 года ва Украіне адзначалася 95-годдзе з дня смерці таленавітага пісьменніка, сатырыка і публіцыста Восіпа Макавея (1867–1925), творчасць якога доўгі час была незаслужана забытая. Адзіная ягоная кніга «пры Саветах» «Вибрані твори» выйшла ў 1954 годзе. Між тым ён падтрымліваў цесныя кантакты з Іванам Франко і Лесяй Украінкай, пісаў сатырычныя … Continued

Бежавшие от Лукашенко и войны

После начала войны в Украине многие белорусы, бежавшие в эту страну от политических преследований на родине, лишились дома во второй раз. Кто-то из них получил временное пристанище в Германии. Могут ли здесь граждане Беларуси рассчитывать на защитный статус и другую помощь? Беларусь-Украина-Польша: кошмарная дорога до границы Белорусский правозащитник, поэт и публицист Сяржук Сыс прошел без документов две … Continued

Трохі пра імперскую шавіністычную нечысць

Думаю аб тым, што сталася з цэлым народам, расейцамі. Спрацавала татальная прапаганда? Відаць, трохі ёсць. Але прыгадваюцца ранейшыя часы і маё першае сутыкненне з рэальным расійскім шавінізмам. Было, што мяне запрасілі неяк паўдзельнічаць у якасці госця ад Беларусі ў IV міжнародным фестывалі «Поющие письмена» ў Цверы ў 2012 годзе. Паехаў такі. А што? Перад гэтым … Continued

Як два палітвязні і жонка ўратавалі мяне ад бяды

Вечарам 23 лютага, у знакамітым раней Моршыне, мяне агарнула невыносная трывога. Патэлефанаваў жонцы, падзяліўся з ёю сваімі прадчуваннямі хуткай вайны. Сказаў яшчэ і пра тое, што ў Чарнігаў пакуль вяртацца не буду. Галя адказала, маўляў, як ты кінеш дом, усе рэчы, кнігі… Тады ж, адразу, у працяг тае размовы,  напісаўся вершык: Па трасерах рваных пульсуючых … Continued

Сябрам

Каб вы толькі ведалі, колькі веры і моцы надаюць мне людзі, якія ва Украіне ствараюць пра беларусаў вершы, якім неабыякавы наш лёс. Нізка схіляюся перад імі. Не ўстрымаўся ды пераклаў на беларускую. Сябрам багряні квіти в волоссі. бузкові синці на шкірі. літо змінює осінь. білий. червоний. білий. під снігом – брунатні плями. твоє-не-твоє діло. у … Continued

Я вірю!

Віслы людскія, Дняпры і Дунаі горам сплываюць, віруюць адчаем, ад Пшэмысля да Катавіцы і Вавы Гальфстрымам крывавым… Ракеты на голавы, бомбы і міны… Грыміць Україна, стаіць Україна, цэрквы гараць, але Бог ёсць у сэрцах, бітва за волю – да смерці! У пекле пажараў, у сажы і дыме – мая Україна, другая радзіма. Зламаем хрыбет ашалеламу … Continued

«Ня ведаю таго, хто б сказаў: Больш не магу, сыходжу»

26 студзеня паэту, журналісту і праваабаронцу «Вясны» Сяргею Сысу споўнілася 60 год. Аднак свой юбілей ён адзначае не на Радзіме, бо празь перасьлед летась вымушана зьехаў зь Беларусі. У эміграцыі цяпер і іншыя «вясноўцы», аднак праваабарончая дзейнасьць працягваецца. Пра цяперашнюю працу праваабарончага цэнтру «Вясна» ва ўмовах, калі частка сябраў арганізацыі ў турме, а частка за … Continued

Праваабаронец-вясновец Сяржук Сыс адзначае сваё 60-годдзе

Паэт, праваабаронец-вясновец Сяржук Сыс адзначае сваё 60-годдзе. Адзначае далёка ад дому, бо ў Беларусі ўлады наладзілі сапраўднае паляванне на праваабаронцаў. Юбіляра павіншаваў яго калега, паэт Алесь Аркуш: – Cяржук Сыс вучыўся ў гомельскім універсітэце, вучыўся разам з Алесем Бяляцкім і Анатолем Сысам і Эдуардам Акуліным. Са студэнцкіх гадоў ён далучыўся да беларушчыны і творчасці, а … Continued

До нового ранку!

Прысвячаю Вользе Бражнік Пад час першай ранішняй кавы з “Кентам” і сэрцам бялюткім на пенцы барыстка інтымна шчабеча аб тым, што адна, а бацькі недзе згінулі ў Штатах. Скідаю даверліва маску, хачу даспадобы быць ёй, смуглатварай паненцы, якая нібыта ўкраінка, а я – беларус, у якога няма ані грошай, ні хаты… Шкадую, што кубачак кавы … Continued