Адсвяткаваў свае 55 год, як кажуць — «два сярпы». На гэтую тэму напісаўся вось гэты верш. Ну і сябры нешта таксама дадалі. Няхай застаецца тут.
ДВА СЯРПЫ
Сярпы за плячыма – яшчэ не прычына
Няўмольны зыход планаваць…
Яшчэ ёсць найлепшая ў свеце жанчына,
Што ўмее караць і кахаць.
Яшчэ засталіся пякучыя словы
Нянавісці і дабрыні,
І ў кучарах шэрані шчэ напалову,
І ў позірку палкім – вагні.
Яшчэ засталіся хрусценне ігліцы,
І рысі-царыцы ў бары…
Яшчэ могуць студзеньскай ноччу прысніцца
Дняпро, і наш дом на гары.
Сярпы за плячыма – хіба што нагода
Зірнуць хітравата назад.
І жыць апантана, і йсці з асалодай
У свой залаты лістапад.
26 студзеня 2017 г.
Галіна Дубянецкая
Двум сярпам, што за плячыма,
стацца крыламі магчыма!
Пер’ем толькі абрасьці,
І, давай, Ікар, ляці!
Вера Жуковіч
Шэрань, брат, — не белізна…
Дый наперадзе вясна. Там — і лета!
Пад бярозамі, дубамі абцяжарысься грыбамі,
Пранікнёнымі радкамі:
Ты ж — ПАЭТА!
Славамір Адамовіч
З ДН!
Сыса Другога
віншую з ДН!
Хай будзе дарога
дарогай да зьмен!
Хай будзе кароткай
да новых часоў!
І доўгай і лёгкай
да Першых Сысоў!
С.А., Мар’іна Горка,13:11
Зміцер Захарэвіч
Сяргею Сысу ў ягоныя 55
Сам узабраўся на Парнас
Без узгадненьняў і бязь віз,
Як палясоўшчык той Тарас
Ці твой «зямеля» Толік Сыс,
Каб сярод музаў баляваць
І чару выпіць не адну
За адзінаццацькроць па пяць
Ды вечную сваю «Вясну»!