Даўно нешта такога вось не пісалася, і раптам дзіўная рэч — атрымалася. Прачытаю яго на шаманскай імпрэзе «КАРАМБА» 19 лютага ў «Галіяфах». Да Дня беларускай мовы.
Чырвоная Злака і сіняя Злака
Начныя пульсары – таемныя знакі:
Чырвоная Злака і сіняя Злака.
Куляюцца злосныя Злакі па столі,
Нібыта занадта было алкаголю.
На трэцім паверсе шалее сабака, –
Таксама, відаць, напалохала Злака…
Ня спіцца і мне, і сямейным прывідам,
Ня скончыць бы гэтую ноч суіцыдам.
Схіляе мяне стаць ліхім вурдалакам
Галодная самая – сіняя Злака,
Чырвоная ж Злака крывавіць прасціны –
Ірву кіпцюрамі цягліцы і спіну.
На досвітку сталі шалёныя Злакі
Звычайнай, праз вуліцу, крамаю “Златка”…
Я выжыў, хоць літара Т не свяціла,
І зараз пайду ў гастраном за “чарнілам”.
2016.