“Чилим” застаўся ў Расіі

У 2012 годзе мяне запрасілі на IV міжнародны паэтычны фестываль «Поющие письмена» ў Цвер. Назбіраў хуценька там-сям перакладаў сваіх вершаў на рускую мову, ды выдаў за тыдзень да паездкі гэткую кніжачку “Чилим» накладам 50 асобнікаў. Вокладка атрымалася кандовая. Аднак на тыльнай яе старонцы змясціў адзіны свой верш, напісаны па-расейску, прычым гадзіны за паўтары. Ён прыйшоўся даспадобы славянскім паэтам, а я вырашыў не пісаць болей на расійскай мове. “Чилим” жа цалкам папаў пад раздачу.

 

***

Чибисы кричат неутомимо
На речных далёких островах,
Там, где чудо-кружева чилима
Оплетают старицы Днепра.

Над рекою древние погосты –
Синие кресты в плену берез,
И летят, летят ночами звёзды,
Умирая в травах среди рос.

Край родимый, милое Полесье,
Где ещё по сёлам бродит Бог,
Возвращаюсь в детство только здесь я
И сюда вернусь в конце дорог.